ترجمه تخصصی حقوقی
ترجمه تخصصی حقوقی
ترجمه تخصصی حقوقی در ایران بیشترین تقاضا را دارد زیرا بیشتر قراردادهای بین المللی و معاهدات تجاری ؛ احکام قضائی و موارد متعدد دیگر به زبان حقوقی نوشته می شوند.
ترجمه متون حقوقی مستلزم داشتن دانش حقوقی است از این رو همواره سعی شود که ترجمه حقوقی به صورت تخصصی انجام شود تا متضرر نشویم .
در صورتی که نیاز به سفارش ترجمه تخصصی حقوقی داشتید حتما سفارش خود را از طریق لینک ثبت سفارش در پایین کلیک کرده و ارسال نمایید
زبان حقوقی
زبان حقوقی به زبانی که به قوانین و موارد حقوقی مربوط می شود اطلاق می شود. این اصطلاح مانند یک نوع ثبت نام است، یعنی زبان های متنوعی که برای موارد و موقعیت های مختلف استفاده شده، و در این مورد، زبان های متنوع مناسب برای شرایط حقوقی استفاده شده است.
همانطور که تیرسما Peter M.Tiersma می گوید، “زبان قانونی آرگوت به معنای گویش عامیانه و یک سبک و حتی یک زبان جداگانه نامیده می شود. در حقیقت، این زبان با زیرکی ، گرامر خاص خود، یک موضوع محدود، حاوی محدودیت های واژگانی، نحوی و معناشناختی است که اجازه می دهد تا قوانین انحرافی دستور زبان که در زبان استاندارد پذیرفته نمی شوند را در برگیرد.
با این حال ما زبان حقوق را یک مجموعه پیچیده از عادت های زبانی که در طول قرن ها توسعه یافته است می دانیم و حقوقدانان آموخته اند که به طور کامل از این استراتژیک استفاده می کنند “(1999، ص 142).
چه چیزی زبان حقوقی را دشوار می کند؟
دشواری زبان ها در ترجمه به تفاوت های قانونی و حقوقی فرهنگ ها و ملل گوناگون برمیگردد.
زبان حقوقی ویژگی های آن را برای رعایت خواسته های نظام حقوقی که در آن بیان شده است، گسترش داده است.
ترجمه حقوقی به جهت بازخورد جهانی آن از دیگر انواع ترجمه متفاوت است. این بدان معناست که ترجمه های حقوقی منحصر به فرد است.
هر زبان حقوقی نشان دهنده یک فرهنگ و تاریخ خاص است. یکی از دلایل درک دشوار زبان حقوقی تفاوت آن با زبان های عادی است. در کنوانسیون های قانونی زبان نوشتن متفاوت است، مانند: احکام که اغلب دارای ساختار های متفاوتی هستند،
خصوصیات زبان شناختی زبان حقوقی
به علت ماهیت و عملکرد قانون، زبان حقوقی ویژگی های خاص زبان شناختی مانند: واژگان و همراستایی را به جهت برآورده ساختن خواسته های حقوقی نیاز دارد. چنین ویژگی های زبان شناختی پیامدهای عمیقی برای ترجمه حقوقی دارد. اگر زبان حقوق را به طور کلی بررسی کنیم، ویژگی های زبان مشترک و متمایز را می توان در زبان های مختلف حقوقی شناسایی کرد. ویژگی های این زبان ها به شکل لغوی، نحوی، عملگرایی و سبک ظاهر می شوند. Lexicon زبان حقوقی پر از کلمات با ارزش است، که با استفاده از زبان رسمی ، رشته های کلمات مشترک با معانی غیر معمول و کلمات بیش از حد دشوار را تشریح کرده است.
یکی از ویژگی های مشترک نحوی زبان های حقوقی، سبک رسمی و غیر شخصی است که با پیچیدگی و طول عمر پیوند خورده است. ساختارهای پیچیده، صدای منفعل، نفیهای متعدد و عبارات پیشنهادی به طور گسترده در زبان حقوقی استفاده می شود.
یکی دیگر از اقدامات عملی در متون حقوقی، ابهام، عدم اطمینان و سایر عدم اطمینانهایی است که عمدتا در قوانین و قراردادها یافت می شود. نوشته های حقوقی با یک سبک غیر شخصی، با استفاده گسترده از جملات اعلامیه ای که حقوق و تعهدات را بیان می کند، مشخص می شود.
طبیعت زبان حقوقی همانطور که قبلا تصریح شده است در ترجمه پیچیده و دشوار است.
دلایل زیادی برای این موضوع وجود دارد. به طور کلی، پیچیدگی و دشواری ترجمه ی حقوقی به ماهیت و زبانی که قانون استفاده می کند و البته تفاوت های مرتبط آن در ارتباطات بین فرهنگی و بین زبانی بر می گردد. همانطور که کائو (2007، ص 142) پیشنهاد می کند، “زبان حقوق شناسایی شده و مرتبط با ماهیت هنجاری، نوشتاری و فنی زبان است”.
