آشنایی با دارالترجمه اوستایی

دارالترجمه اوستایی  پارسیس مفتخر است به عنوان مرکز تخصصی ترجمه اوستایی با داشتن کادری مجرب و مترجمین حرفه ای در زمینه ترحمه شعر ، متون فنی از اوستایی به فارسی – و فارسی به اوستایی  و  اوستایی به انگلیسی و انگلیسی به اوستایی  و اوستایی  به روسی و اوستایی به عربی  و  ترجمه همزمان  ( ترجمه شفاهی ) جهت سیمینارها و همایش ها و مکالمات تجاری و توریست درمانی و پیاده سازی فیلم و فایل های صوتی  آماده ارائه خدمات به مشتریان عزیز به صورت مستقیم و بدون واسطه  با کمترین قیمیت و بالاترین کیفیت  می باشد

ترجمه فایل صوتی و تصویری اوستایی

ترجمه فایل های  صوتی از قبیل آهنگ و شعر و  فایل های صوتی (سمینارها و همایش ها )  و  فایل های تصویری از قبیل ، آهنگ ، شعر ، ویدیو  ، کلیپ ، تیزر تبلیغاتی ، فیلم های آموزشی ، ، مستندهای آموزشی از زبان اوستایی به فارسی و از فارسی به اوستایی در این مرکز صورت می پذیرد 

شما می توانید ترجمه فایل تصویری خود را به صورت مستقیم ترجمه نمایید و ترجمه  فارسی آن را بر روی کاغذ تحویل بگیرید و یا اینکه فایل شما در ابتدا پیاده سازی شود یعنی  و هر آنچه را که  مترجم می شنود  به اوستایی تایپ می نماید و سپس در زیر هر پارگراف ترجمه آن را قید می کند  و یا اینکه ترجمه فایل تصویری خود را به صورت دوبله و یا زیر نویس تحویل بگیرید 

البته بنابه نوع درخواست مشتری قیمت  ترجمه فایل صوتی و تصویری تعیین می شود 

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ترجمه فایل صوتی و تصویری بر روی لینک زیر کلیک کنید 

آموزش زبان اوستایی

تدریس زبان اوستایی توسط اساتید دانشگاه و مدرسین حرفه ای  صورت می گیرد و همچنین آموزش زبان اوستایی  از راه دور و به صورت اینترنتی امکان پذیر می باشد لطفا جهت کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرد

زبان اوستایی  

زبان اوستایی از شاخهٔ زبانهای ایرانی باستان و جز زبان‌های شرقی ایران است. نسک‌هایاوستا، کتاب مقدس زرتشتیان را بدین زبان نوشته‌اند. این زبان هم‌ریشه با سانسکریت و نزدیک بهپارسی باستان است. تنها اثر به جا مانده به آن اوستا است. از مطالعهٔ اوستا بر می‌آید که دو گویش گوناگون از این زبان در اوستا به کار رفته است که یکی کهنه‌تر می‌نماید. نخستین لهجهٔ گاهانیاست که سروده‌های شخص زرتشت به آن است. به علاوه یسن‌های ۳۵ تا ۴۱ (هفت هات) و نیز چهار دعا از یسن ۲۷ به این لهجه است. لهجهٔ پسین‌تر لهجهٔ سایر قسمت‌های اوستای امروزی است.

اوستایی به احتمال قوی از زبانهای نواحی شرقی ایران بوده و در آن دو گویش باستانی (گاهانی) و جدید می‌توان تشخیص داد. گویش گاهانی جدید، به فارسی باستان نزدیک تر است.^[۳] تاریخ متروک  شدن زبان اوستایی بدرستی دانسته نیست. کهن‌ترین قسمت اوستا (سرودهای زردشت) محتمل میان قرون ۱۰ و ۶ ق.م. تنظیم شده ولی قسمت عمدهٔ آن که جدیدتر است متعلق بدورهٔ هخامنشیاست. اوستا که تنها اثر این زبان است بخطی که در اواخر دورهٔ ساسانی برای نوشتن اوستا از رویخط پهلوی تنظیم شده، نوشته شده. تحقیق زبان اوستایی با توسعهٔ زبان‌شناسی تطبیقی پیشرفت  بسیار کرده اما هنوز فهم همهٔ نکات اوستا به آسانی ممکن نیست.

الفبا و نگارش زبان اوستایی

در دورهٔ ساسانیان الفبایی برپایه الفبای زبوری و پهلوی اختراع شد و اوستا بدان نوشته شد. این الفبا را خط اوستایی یا دین دبیره نامیده‌اند. این الفبا برای هر یک از آواهای اوستایی یک نشانه دارد.  نشانه‌های الفبایی جدا از هم نوشته می‌شده و در هر جای کلمه که می‌آمده یک صورت داشته است. دین دبیره دارای ۴۸ نویسه که ۱۴ تا از آن‌ها صدا دار است^[۴] و آواهای زبان را بخوبی از یک‌دیگر  متمایز می‌کند. دلیل این دقت بالا در ابداع خط آن است که این خط را برای ثبت متون مقدس ساخته بودند و می‌بایست صورت دقیق تلفظ را بازتاب می‌داده است.

متن های اوستایی